کلمات پرسشی

کلمات پرسشی	کابرد
هَل / أ (آیا)	از بله(نَعَم) یا خیر(لا) سوال می­شود. مثال: هَل یَستوی الّذین یعلمون و الّذینَ لا یَعلَمون؟ (آیا کسانی که می­دانند و کسانی که نمی­دانند برابرند؟)
مَن (چه کسی؟ / کیست؟)	اسم کسی یا شغل پرسیده می­شود. مثال: مَن الأفضلُ؟ (چی کسی برتر است؟)
لِمَن (برای چه کسی؟ )	از مالک چیزی سوال می­شود. مثال: لِمَن هذه المِسطرة؟ (این خط­کش مال کیست؟)
ما / ماذا (چه چیزی؟ / چیست؟)	از اسم چیزی سوال پرسیده می­شود. مثال: ماذا تَقرأ؟ (چه می­خوانی؟)
لِماذا / لِمَ (برای چه؟ / چرا؟)	از علت انجام کاری سوال می­شود. مثال: لِمَ تَقولونَ ما لا تَفعَلونَ؟ (برای چه آنچه را انجام نمی­دهید می­گویید؟)
بماذا / بِمَ (با چه چیزی؟)	از وسیله انجام کاری سوال می­شود. مثال: بِمَ سافَرتُم إلی المشهد؟        سافَرنا إلی مَشهد بالحافِلة.
أینَ (کجا؟)	از از مکان، شهر یا کشور سوال می­شود. مثال: أینَ والِدُکَ؟ (پدرت کجاست؟)
مِن أینَ (از کجا؟)	از اسم شهر یا کشور محل سکونت و زندگی سوال پرسیده می­شود. مثال: مِن أینَ أنتَ؟ (تو از کجا هستی؟)
کَم (چقدر؟ / چند؟)	از مقدار و تعداد سوال پرسیده می­شود. مثال: کَم تِلمیذاً فی الصّف؟ (چند دانش­آموز در کلاس است؟)
مَتی (چه وقت؟ / کی؟)	از زمان انجام کاری سؤال می­شود. مثال: مَتی نَراک؟ (چه وقت تو را می­بینیم؟)
کیفَ (چگونه؟)	از حالت خود، یا دیگران یا انجام کاری سوال می­شود مثال:  کیفَ جِئتَ؟ (چگونه آمدی؟) ! جِئتُ عاجلاً (با عجله آمدم)
أیّ (کدام؟)	معمولاً از مکان یا زمان یا موقعیت چیزی پرسیده می­شود. مثال: بأیّ ذنبٍ قُتِلَت؟ (به کدام گناه کشته شد؟) / أیُّ لَونٍ عندکُم؟ (کدام رنگ را دارید؟)

انواع زمان های افعال

انواع زمان­های فعل:

انواع فعل از لحاظ زمان	نحوه ساخت	مثال
ماضی		کَتَبَ (نوشت) / کَتَبنَ (نوشتند)
ماضی منفی	ما + ماضی	ما کَتَبَ (نَنوشت) / ما کَتَبنَ (نَنوشتند)
مضارع		یَکتُبُ (می­نویسد) / تَکتُبونَ (می­نویسید)
مضارع منفی	لا + مضارع	لا یَکتُبُ (نِمی­نویسد)
نهیِ مخاطب	لا + مضارع مجزوم	لا تَکتُبْ (نَنویس) / لا تَکتُبی (نَنویس)
نهی غایب و متکلّم	لا + مضارع مجزوم	لا یَکتُبْ (نباید بنویسد) / لا أکتُبْ (نباید بنویسم)
امرِ مُخاطب		اُکتُبْ (بِنویس) / اُکتُبی (بِنویس) / اُکتُبوا (بنویسید)
ماضی استمراری	صیغه­های کانَ + مضارع	کانوا یَکتُبونَ (می­نوشتند) / کُنتِ تَکتُبینَ (می­نوشتی)
ماضی بعید	صیغه­های کانَ + ماضی	کانَ کَتَبَ (نوشته بود) / کانَتْ کَتَبَتْ (نوشته بود)
مُستقبل	سـَ ، سوفَ + مضارع	سَیَکتُبُ (خواهد نوشت)
مُستقبل منفی	لَنْ + مضارع	لَنْ یُشاهِدوا (هرگز مشاهده نخواهند کرد)

 

نکات:

 

1. قَدْ + ماضی ! ماضی ساده / ماضی نقلی.

قَدْ لَجَأ ! پناه بُرد / پناه برده است.

 

2. قَدْ + مضارع ! گاهی + مضارع.

قَدْ یَتَعَبَّدُ ! گاهی عبادت می­کند.

 

3. لَمّا + ماضی ! هنگامی­که + ماضی.

لَمّا شاهَدْنا ! هنگامی­که دیدیم.

 

4. لَمّا + مضارعِ مجزوم ! هنوز + ماضیِ نقلیِ منفی.

لَمّا تُقاتِلوا ! هنوز مبارزه نکرده­اید.

 

5. لَمْ + مضارع مجزوم ! ماضی ساده منفی / ماضی نقلی منفی.

لَمْ تُؤمِنوا ! ایمان نَیاورده­اید.

 

6. أنْ، حَتّی، کَی، لِکَی+ مضارع منصوب ! تا اینکه/تا/که/برای اینکه + مضارع التزامی.

... أنْ تُؤمِنوا ! ... که ایمان بیاورید.

 

 

7. لـِ + مضارع منصوب ! تا اینکه + مضارع التزامی.

لِیَذهَبَ ! تا اینکه برود.

 

8. لـِ + مضارع مجزوم ! باید + مضارع التزامی.

لِیَذهَبْ ! باید برود.

*این نوع «لـِ» فقط بر سر صیغه­های غایب (1تا6) و متکلّم (13و14) مضارع می­آید و در واقع آن­ها را امر می­کند.

 

9. لَیتَ/لَعلَّ + مضارع ! مضارع التزامی

لَیتَهُ یَذهَبُ ! ای کاش او برود.         لَعَلَّنی أنجَحُ : شاید من موفق شوم.

 

10. لَیتَ/لَعلَّ + ماضی ! ماضی استمراری/ ماضی بعید

لَیتنا ما اِنتَخَبنا ! ای­کاش ما انتخاب نمی­کردیم / انتخاب نکرده بودیم.