- اسم مبالغه بر بسیاریِ صفت یا انجام دادن کار دلالت دارد و بر وزن «فَعّال» و «فعّالة» است.
مانند: علّامة(بسیار دانا) – غفّار(بسیار آمرزنده) – سَتّار(بسیار پوشاننده) – رزّاق(بسیار روزی دهنده) – کذّاب(بسیار دروغگو) – خلّاق(بسیار آفریننده) ...
- اسامی ای که بر شغل، ابزار، وسیله یا دستگاه دلالت میکنند اسم مبالغه به شمار می آیند ولی در ترجمه آنها از کلمه «بسیار» استفاده نمیشود.
(خَبّاز ! نانوا) / (حَدّاد ! آهنگر) / (فَتّاحة! دربازکن) / (نَظّارة! عینک) / (سیّارة ! خودرو) / (طَیّارَة ! هواپیما) / (طَیّار ! خلبان) / (عَصّارَة ! آبمیوهگیری)
- وزنِ «فَعّال» و «فَعّالَة» برای مذکر و مؤنث یکسان است.
رجلٌ عَلّامَة: مرد بسیار دانا / امرأةٌ عَلّامَة: بانوی بسیار دانا
